Negatief van de werkelijkheid

Wij zijn ontevreden met ons land. Het is in onze ogen niet meer hetzelfde. We durven ’s avonds niet meer de straat op omdat we belaagd worden door kluitjes hangjongeren. Onze boeven hebben het beter in de gevangenissen dan onze bejaarden in een verzorgingstehuis. We kijken met weemoed terug naar een tijd dat er nog respect was voor elkaar en oom agent. Toen men voor een ander in de bres sprong en elkaar hielp als er nood aan de man was. Men dronk een pilsje met de buurman en de mensen maakten een praatje met elkaar. Niet over geld of macht, maar over de stand van de wolken (om maar een voorbeeld te noemen).
‘Zie je dat schaap daar?’
‘O, jij ziet er een schaap in, o ja, zo (...). Ik zag zelf een luxe cruiseschip, maar nu zie ik alleen nog maar jouw schaap. Ik krijg zin om een potje te mekkeren.’
‘Van mij mag jij een potje mekkeren, buurman.’
‘Zullen we samen even lekker...?’

Ik sta nog geen uur geleden een brood te kopen en een man met zijn armen vol tatoeages (en daar bedoel ik niks mee) staat op luide toon te verkondigen dat als je rechts stemt je voor Nederland kiest en als je links stemt tegen.
'Want dan stem je voor de islamieten,' voegt hij er nog aan toe.
Omdat ik net van de yoga kom en mij gelouterd voel, vind ik dit teveel vervuiling voor mijn oren en ik begin te neuriën, bestel een brood en maak dat ik wegkom. Maar ik begin er natuurlijk over na te denken terwijl ik naar mijn fiets loop. Misschien had ik hem moeten vragen wat hij vandaag in de wolken zag.