De aanval is de beste verdediging (gedachte 1)

Mijn acties zijn vaak een reactie op iets of iemand. Nog erger is als ik reageer op de gedachten die ik een ander toeken. Als ik denk voor de ander. Ik kan me behoorlijk kwaad maken over de gedachten die de ander zogenaamd gehad zou hebben. Hij denkt zeker dat ik malle Eppie ben, denk ik dan. Ik zal 'm eens... En dan volgen allerlei vuige en vervuilende gedachten. Met een denkbeeldige zwarte stripwolk boven mijn hoofd. De gedachten die ik de ander in gedachten heb toebedeeld, kunnen akelig echt lijken. In dat stadium ben ik al te ver heen om te checken of die gedachten van de ander ook daadwerkelijk kloppen. Het zou gezichtsverlies zijn als mijn reactie niet verschrikkelijk rechtvaardig zou blijken. Dus moeten de vermeende actie van de ander en mijn reactie daarop als waarheid de geschiedenisboeken in. Vandaag bedacht ik dat het beter is om minder te denken voor de ander. De gedachten van de ander in te vullen. Ik kan helemaal niet in het hoofd van een ander kijken. Ik ben geen helderziende. Dit is overigens geen reactie op iets wat vandaag gebeurde. Het was echt alleen een gedachte die opkwam. In een koortsig hoofd, dat dan weer wel.