Driehoogjes

Als in een droom zie ik de glazenwasser aan de overkant van de straat de ramen op driehoog lappen. Al jaren vraag ik aan iedere glazenwasser die ik bezig zie of hij ook ramen op driehoog lapt. En al jaren worden de ramen van de huizen waarin ik woon viezer en viezer, tot de dag dat ik door mijn ramen niks meer zie, en ik ze uit de sponningen haal om ze van binnen en van buiten te lappen. Ik dacht dat een wet driehoog lappen verbood ter bescherming van de glazenwasser. En nu zie ik het gebeuren. De boomlange glazenwasser schuift zijn ladder uit en uit en uit, en zet die behoedzaam tegen de gevel. Vervolgens klimt hij er zelf achteraan om aan zijn tweede raam te beginnen. Korte tijd later blinken de ramen in de zon. Ik ben al op weg naar beneden.

'De vorige deed geen driehoogjes.'
'Maar u wel,' zeg ik. 'U bent niet bang.'
Ik vraag hem hoe hij de winter is doorgekomen.
'Vroeger had je van die stevige houten ladders. Die zette je met een gang in de sneeuw en die stond dan gelijk als een huis.'
Hij doet voor hoe je de ladders van vroeger in de sneeuw zet.
'Nu moet je met een jerrycannetje heet water eerst je de stoep sneeuwvrij maken om stabiel die ladder op te kunnen.'
'Pittig wintertje zeker?' vraag ik.
'Zeker, want het lappen gaat het hele jaar door, weer of geen weer.'

Reacties

Populaire posts