Zelfbeeld

Ik ben aan het lijnen en veel aan het lezen en zien over anorexia. Dat is geen goede combinatie, maar het is toevallig zo gekomen. Gister had ik met iemand afgesproken in een koffiehuis. Terwijl ik over de drempel stapte, verdween ik in een wereld van vers gebakken muffins en appeltaart. De lucht nam mij volledig in beslag. Ik bestelde mijn saaie espresso en sloeg het daarbij geserveerde advocaatje met slagroom af. Vind ik sowieso niet zo'n goed idee om 11 uur 's morgens. Ik vind het nu als lijnende persoon nog eens extra niet zo'n goed idee. Het voelt als een persoonlijke test. De wereld stelt mij op de proef. Toen mijn afspraak aanschoof, moest ik het echt kwijt. Ik stak van wal over anorexia en vervolgens namen we verschillende diëten door. Zij gezellig aan haar romige koffie verkeerd en ik aan mijn magere espresso. Ik heb ooit lang geleden het citroensapdieet gedaan. Ik viel er niet echt van af, want volgens mij ging mijn lijf in spaarstand, maar ik stopte wel met roken. Tijdens dat dieet las ik 's nachts in bed kookboeken. Toen ik na het dieet met een vriend uit eten ging, keek ik het eten bij de mensen van hun borden af terwijl ik op mijn eigen eten wachtte. Ook anorexia-patienten zijn geobsedeerd door eten, omringen zich soms zelfs graag met eten, kijken geïntrigeerd hoe patat gebakken wordt. Ze eten het alleen zelf niet. Als familie hen smeekt te eten, kunnen zij zeggen: 'Ik zou wel willen, maar ik kan het niet.' De angst voor eten in hun lichaam is enorm. Plus dat ze zelf iets anders in de spiegel zien dan anderen zien. Dat is ook nog een ziekte. Body Dysmorphic Disorder, BDD. Mensen die in de spiegel kijken en een monster zien of een lichaamsdeel van zichzelf verafschuwen. Zelf zie ik in de spiegel ook niet echt of ik te dik ben of niet. Ik zie het alleen op de weegschaal. En op foto's van mezelf. Bovendien bekijk ik mezelf heel vaak in de spiegel of in de winkelruit of in het raam van trein of tram. Heb ik een vertekend zelfbeeld? Ben ik geobsedeerd? Eén van de symptomen van BDD is dat je er heel veel over leest en dat je je afsluit van de wereld. Wat als ik concludeer dat ik beter even niet naar een koffiehuis kan gaan met overweldigende bakluchtjes, is dat een eerste teken? Gelukkig kan ik mijn interesse scharen onder het hoofdstuk research. Vannacht heb ik gedroomd van hele magere lijven waar de botten aan alle kanten uitstaken.