Ruimte

Er zijn mensen die veel ruimte innemen en mensen die gewoon de hoeveelheid ruimte innemen die ze innemen. De eerste soort is echt een territoriumveroveraar. Hij heeft volume, zowel in grootte als in stemgeluid. Er zijn nieuwe mensen komen wonen in één van de binnentuinen. Ze zijn natuurlijk niet in de tuin komen wonen maar in het daarbij behorende huis, maar ze hebben zich geïnstalleerd in de tuin. Ze zijn met velen. Ze hebben muziek opgezet waar ik de zenuwen van krijg. De flessen wijn ploppen open. Eentje heeft het krat bier op zijn kant gezet en is daarop gaan zitten. Het ziet er naar uit dat het een feestje dreigt te worden. De jongen op het krat lacht om de vijf tellen heel hard en je vraagt je af waarom. In dit egotijdperk vinden veel mensen dat ze de hoofdrol verdienen en spelen die met verve, zich niet bekommerend om smaak of schoonheid. Ze zijn wie ze zijn. En doen daar nog een schepje bovenop. Ze overdrijven zichzelf. En zo schateren en bulderen de nieuwe bewoners in de rustige binnentuin. De stilte valt ze niet op. Die hebben ze zelf verbroken.