Werkelijkheidservaring

Ik vraag me af hoe we dat ook alweer deden op school. Werkelijkheidservaring met Frederice. Het vak waar we momenten uit ons dagelijks leven zo precies mogelijk moesten opschrijven, vier jaar lang. Frederice begon dan: 'Ik fietste vanmorgen op de Berlagebrug en het waaide zo hard, dat ik midden op de brug op mijn trappers moest staan. Ik stond echt even stil.' Aan het eind van het jaar hadden wij een schrift vol knarsmomenten, nulmomenten, wrijfmomenten, synchroonmomenten en stiltemomenten. Ik ben vorige week weer begonnen met yoga en het is vechten tegen de gedachten van ervoor en erna. De hele les denk ik: Nee, tijdens. Nee, in het moment. Nee, hier en nu. Gewoon luisteren en doen wat de leraar zegt. Verder niks. Mijn moeder mediteert al jaren en noemt het 'haar rommelzolder leegmaken'. Tijdens de yoga sta ik nu nog als een gek mijn rommelzolder leeg te maken. Over een tijdje zal het weer meer vanzelf gaan. Dat weet ik. Daar kijk ik naar uit. Nu.