Gezien worden

Op mijn yogaschool geven meerdere docenten les. Toch weet iedere docent je naam. Al zien ze je voor het eerst. Je schrijft je naam in een boekje en ze kennen 'm. En je bent niet de enige die zijn naam in het boekje zet. Als het heel druk is schrijven wel dertig mensen hun naam in het boekje en dat zijn nooit elke keer dezelfde mensen. Ik sta iedere keer verbaasd als ik mijn naam hoor tijdens de les. Zeker bij docenten die ik nog nooit eerder gehad heb.
'Goeie rechte rug, Gijsje.'
De docenten geven complimenten waardoor je beter je best gaat doen.
'Goede hoge armen, Gijsje.'
Soms schaam ik me, want mijn naam wordt vaak genoemd.
'Mooie gestrekte benen, Gijsje.'
Er zijn mensen die net als ik vrij vaak komen. Zij krijgen ook aanwijzingen en complimenten maar ik heb het idee dat ik net iets vaker gezien word dan de rest. Verder is het een vrij anonieme bezigheid eigenlijk. Er is van tevoren en na de les stilte in de ruimte en na afloop in de kleedkamer ben je te moe om met iemand te praten.

Waar ik in het dagelijks leven onzichtbaar ben, word ik bij de yoga gezien. Op een station word ik met gemak omver gelopen omdat mensen mij niet zien. Maar blijkbaar ben ik een opvallende yogapersoonlijkheid. In meditatieve staat word ik kennelijk wel gezien en heb ik baat bij mijn onzichtbare karakter. Ik doe de oefeningen altijd extra mooi. Dat wel.

Reacties

  1. Haha! Dat is mooi: '...heb ik baat bij mijn onzichtbare karakter'.
    Ik moet ook snel weer op yoga.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts