Ik ben van iedereen

Vandaag ben ik van iedereen. Het begint op het station. Een NS-medewerker vraagt of ik het allemaal kan vinden als ik op het elektronische bord mijn trein zoek. Verder de gewoonlijke glimlachjes van alle kanten. De wereld lacht mij toe. In de tram in Rotterdam vragen twee meisjes aan de conducteur waar een bepaalde halte is. Ze zijn al te ver. Hij raadt ze aan een tram terug te nemen. Als ze zijn uitgestapt, richt hij zich direct tot mij. Terwijl de tram echt vol zit.
'Ze vragen het altijd te laat.'
'Terwijl u het antwoord heeft,' zeg ik.
'Precies. Maar ze hebben geluk,' knikt hij naar de tram die in tegengestelde richting aankomt.
'Gelukkig maar.'
'Als ze meteen naar me toe komen, is het beter. Ik kan niet van hun gezichten aflezen waar ze heen moeten.'
Even later moet ik er al uit. Ik wens hem een goede dag en hij mij een hele goede. Bij de haringkraam staat een vrouw uitbundig te praten met de twee vrouwen die de haring verkopen. Eentje haalt met een scherp mesje de ingewanden uit de vissen, terwijl de ander me vriendelijk toeknikt. Als ik verder loop, hoor ik hakken achter me klikken.
'Sta jij eens even stil.'
Ik sta stante pede stil. Ik luister goed.
'Goed zo, dan kan ik dit even doen,' zegt een vrouwenstem en ik voel hoe mijn T-shirt van onder mijn jas over mijn kontzakken getrokken wordt.
'Zo, nu zit alles weer goed.'
'Dank u wel,' zeg ik.
Een vrouw snelt me glimlachend voorbij, een zakje haringen in haar hand.

Reacties

  1. Zo zie je maar weer, Nederland heeft het CDA helemaal niet nodig om fatsoenlijk met elkaar om te gaan, dat doen we er gewoon lekker zelf bij, net zo makkelijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leuke blog, ik moest er echt even om lachen!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts